07 februari 2008

[Klappen] in de handjes, blij blij blij

Scheinen, da's precies toch niet gemakkelijk hoor. Gisteren kreeg ik er wel eentje mee, maar dat is niet in orde. Vandaag had ik afgesproken met een andere docent voor een andere Schein om 14u, ik heb daar gewacht, ben net thuis... Niks van. Es hat nicht geklappt.

Ik heb wel zijn gsmnummer, maar zijn toestel stond af (beweert hij... Toen ik om kwart voor drie belde, kwam ik *niet* op de voicemail terecht) en nu mag ik binnen tien minuutjes terug daarheen.
Endlich wird es klappen, denkt de optimist dan.

En dan is de werkdag om. Tegen 19u ga ik Humberto mijn laatste groet brengen - hij vertrekt woensdag. Dus ik heb nog welgeteld een halfuur daar tussenin om mijn groepswerk van morgen voor te bereiden. Klappt's?

06 februari 2008

Quote

Albert Einstein zei ooit: "Zeit ist das, was man von der Uhr abliest"

Subliem, vind je ook niet? Daar moet je toch wel een beetje een genie voor zijn.


En dit genie hier heeft nog zes uur Zeit tegen haar laatste examen. Ze kijkt er stiekem wel een beetje naar uit.

05 februari 2008

Soms vraagt een mens zich af

Waarom de examens nog steeds niet gedaan zijn. En dan weet de mens het weer. Hij had tijdsgebrek en heeft zelf een paar dagen uitstel gevraagd.

Maar goed, morgen om 16u is het moment der waarheid er. En daarna blijft de waarheid er eigenlijk. Want waarheid verdwijnt nooit zomaar. Waarheid is er altijd, ze wordt alleen soms verdoezeld.


Met deze wijze woorden -waaruit overigens blijkt dat die examens écht snel voorbij moeten zijn, het wordt ongezond- verlaat ik jullie weer.

03 februari 2008

Info

Aan alle mensen die mijn adres en telefoonnummer nog niet opgeschreven hebben (schaam op jou!): mocht je denken het nog te kunnen gebruiken, pen het dan als de bliksem over.

Ik word vol-le-dig anoniem.

En Annika zat op het toilet, toen ze verjaarde. Dat moest er toch ook nog eventjes bij.

02 februari 2008

Erholung

Gisterenavond zijn we gaan zwemmen. Nog steeds geen foto met onze fantastische Badekappe, misschien een ideetje voor onze afsluiter volgende week. Misschien hé.

Wel foto's van het feestje.

Hoe dans je marginaal op nog marginalere muziek? Neem gewoon een voorbeeld aan MIJ!



En deze: nóg een geslaagde foto, om in het groot boven mijn bed te hangen. Ik heb later geen behangpapier meer nodig.

Céline (La France), Elien (la Belgique), Liesbeth (la Belgique), Anne (Alemagne -komt da tegen!), Helene (Norvège) en Elena (Macédoine -Obstsalat!).

01 februari 2008

overdreven

Ligt dat nu aan mij, of vinden jullie drie flatscreentv's op de benedenverdieping ook wat veel? Zolang je dochtertje maar kalm is zeker?

30 januari 2008

jauchzen und jubeln

Gisterenavond heb ik opnieuw een Schein gekregen. Deze keer was ik minder teleurgesteld. De docent had eerst de puntenverdeling in vergelijking met de studenten op het bord geschreven:

1-1,7= 8
2-2,7=11
3-3,7=3
4=4
5= 5

Een 1 is dus het beste punt (19/20 in België), een 4 betekent zoveel als 10/20, en een vijf.. tjah, da's dus minder hé. En in de plaats van dan de examens uit te delen, begint hij beide teksten (aangezien het examen opgesplitst moest worden wegens plaatsgebrek, weten jullie nog) te overlopen, en te zeggen waar alle problemen lagen. Nu goed, ik had mijn tekst al eens door een Columbiaan laten nakijken -waar internet toch niet allemaal goed voor is hé- en het bleek wel in orde te zijn. Dit werd bij het overlopen in de klas ook bevestigd. Mijn Schein bevestigde dat trouwens ook. 'k Heb een hele mooie 1,7 gekregen. De docent vroeg of ik tevreden was (o, dat was moeilijk te beantwoorden -of ook niet) en zei dat het maar kleine foutjes waren. Fijn!

Daarstraks ben ik dan met Helene en haar vriend gaan eten in de Mensa, en het was wel duidelijk dat mijn Noors niet zo heel slecht zal zijn. Toen ik zei dat het gerust wel wat moeilijker gemogen had, zei ze dat dat ook bleek uit mijn Note. En anderen hadden het wel een stukje schwerer gefunden. Na gut, als ik de enige ben die daar echt iets was met die Note, dan is dat natuurlijk wel een béétje te begrijpen. Ik ben alleszins benieuwd :)

De docent die gisteren niet aanwezig was, heeft mij teruggemaild. Hij had 's morgens een ongevalletje gehad met zijn fiets, vandaar. Morgen mag ik om mijn Schein gaan in zijn Sprechstunde. "Nichts desto trotz gebe ich dir mein Handynummer für eine Bestätigung ein paar
Stunden davor." Hmmm. Allez dan. Da's codetaal! In plaats van een mailtje van "kom maar af!", wordt het er eentje met "mijn gsmnummer is ...". Waarom ook niet.


Nu goed, ik ga snel terug door naar de les
mijn volgende Schein (hopelijk?) in ontvangst nemen!
Toedeloeh x