30 januari 2008

jauchzen und jubeln

Gisterenavond heb ik opnieuw een Schein gekregen. Deze keer was ik minder teleurgesteld. De docent had eerst de puntenverdeling in vergelijking met de studenten op het bord geschreven:

1-1,7= 8
2-2,7=11
3-3,7=3
4=4
5= 5

Een 1 is dus het beste punt (19/20 in België), een 4 betekent zoveel als 10/20, en een vijf.. tjah, da's dus minder hé. En in de plaats van dan de examens uit te delen, begint hij beide teksten (aangezien het examen opgesplitst moest worden wegens plaatsgebrek, weten jullie nog) te overlopen, en te zeggen waar alle problemen lagen. Nu goed, ik had mijn tekst al eens door een Columbiaan laten nakijken -waar internet toch niet allemaal goed voor is hé- en het bleek wel in orde te zijn. Dit werd bij het overlopen in de klas ook bevestigd. Mijn Schein bevestigde dat trouwens ook. 'k Heb een hele mooie 1,7 gekregen. De docent vroeg of ik tevreden was (o, dat was moeilijk te beantwoorden -of ook niet) en zei dat het maar kleine foutjes waren. Fijn!

Daarstraks ben ik dan met Helene en haar vriend gaan eten in de Mensa, en het was wel duidelijk dat mijn Noors niet zo heel slecht zal zijn. Toen ik zei dat het gerust wel wat moeilijker gemogen had, zei ze dat dat ook bleek uit mijn Note. En anderen hadden het wel een stukje schwerer gefunden. Na gut, als ik de enige ben die daar echt iets was met die Note, dan is dat natuurlijk wel een béétje te begrijpen. Ik ben alleszins benieuwd :)

De docent die gisteren niet aanwezig was, heeft mij teruggemaild. Hij had 's morgens een ongevalletje gehad met zijn fiets, vandaar. Morgen mag ik om mijn Schein gaan in zijn Sprechstunde. "Nichts desto trotz gebe ich dir mein Handynummer für eine Bestätigung ein paar
Stunden davor." Hmmm. Allez dan. Da's codetaal! In plaats van een mailtje van "kom maar af!", wordt het er eentje met "mijn gsmnummer is ...". Waarom ook niet.


Nu goed, ik ga snel terug door naar de les
mijn volgende Schein (hopelijk?) in ontvangst nemen!
Toedeloeh x

Geen opmerkingen: