Te lezen op de Standaard:
"Oudejaarsvuurwerk Brussel afgelast door terreurdreiging
BRUSSEL - Het traditionele eindejaarsvuurwerk op de Brusselse Kunstberg zal dit jaar niet plaatsvinden.[...]"
og Godt Nyttår natuurlijk
30 december 2007
24 december 2007
21 december 2007
19 december 2007
Geneeskundige kracht uitwerking op België?
Gisteren hebben Liesbeth en ik Probandje gespeeld. Onze longinhoud werd getest. Alles meer dan 100%, dat klinkt dus positief. Qua bloeddruk is het iets minder, maar dat zal wel aan de kou gelegen hebben. En misschien bellen ze mij op voor een andere studie, om te zien of die te hoge bloeddruk met ziekteachtige dinges te maken heeft. Dat ze dat maar laten.
Voor de rest, de vocabulaire van de dag:
de regering = die Regierung
de eed afleggen = einen Eid ablegen
de tweederdemeerderheid = die Zwei-Drittel-Mehrheit
de staatshervorming = die Staatsreform
Nog een prettige dag verder!
Voor de rest, de vocabulaire van de dag:
de regering = die Regierung
de eed afleggen = einen Eid ablegen
de tweederdemeerderheid = die Zwei-Drittel-Mehrheit
de staatshervorming = die Staatsreform
Nog een prettige dag verder!
18 december 2007
Erfurt
Vrijdagavond was er een fuifje. Niet zo goed, maar dat was niet erg. Ik moest toch vroeg door, want de dag erop ging ik met de Fachschaftsrat van DaF op weekendje naar Erfurt!
Het is de Landeshauptstadt van Thüringen. Dankzij het Sachsenticket kan je daar geraken voor 5 euro de man. Het stadje was gezellig. Kerstmarktjes -waar vind je die niet- fleurden de boel een beetje op. Erfurt is de trotse bezitter van de Krämerbrücke, de laatste stenen brug in Duitsland waar huizen op gebouwd zijn. Als je erop wandelt, merk je er helemaal niets van, het lijkt gewoon een fijn steegje. Maar als je dan een straatje inslaat, kun je de zijkant bekijken, en zie je de Gera eronder vloeien. Eureka, het is écht een brug! Het steegje dat je moet inslaan is heel klein. Klein genoeg om niet te merken dat mensen daarheen gaan, en de groep kwijt te raken. Na gut, Liesbeth en ik hebben onszelf geanimeerd (Anger en Fischmarkt hebben we te vak gezien) en om 19u 's avonds zijn we de rest terug tegen het lijf gelopen. Daarna cafeetje gedaan. Heel leuke mensen leren kennen.
Het weekendje was al snel voorbij, want de volgende dag namen we om 10u de trein terug. Dat was allemaal vrij hectisch, omdat er bepaalde mensen nog Weimar wilden bezoeken, anderen waren om 9u al door, nog anderen gingen om 11u vertrekken enzoverder enzovoort. Het kwam erop neer dat we helemaal alleen achtergelaten waren in de jeugdherberg, en om vier voor tien de trein opstormden om de rest te zoeken. Daar bleken die toevallig nog twee plaatsen over te hebben... Komt da tegen... Dat was alweer een stressmoment, maar eind goed, al goed.
Vooral omdat Annika 's avonds wafels gebakken had :)
Het is de Landeshauptstadt van Thüringen. Dankzij het Sachsenticket kan je daar geraken voor 5 euro de man. Het stadje was gezellig. Kerstmarktjes -waar vind je die niet- fleurden de boel een beetje op. Erfurt is de trotse bezitter van de Krämerbrücke, de laatste stenen brug in Duitsland waar huizen op gebouwd zijn. Als je erop wandelt, merk je er helemaal niets van, het lijkt gewoon een fijn steegje. Maar als je dan een straatje inslaat, kun je de zijkant bekijken, en zie je de Gera eronder vloeien. Eureka, het is écht een brug! Het steegje dat je moet inslaan is heel klein. Klein genoeg om niet te merken dat mensen daarheen gaan, en de groep kwijt te raken. Na gut, Liesbeth en ik hebben onszelf geanimeerd (Anger en Fischmarkt hebben we te vak gezien) en om 19u 's avonds zijn we de rest terug tegen het lijf gelopen. Daarna cafeetje gedaan. Heel leuke mensen leren kennen.
Het weekendje was al snel voorbij, want de volgende dag namen we om 10u de trein terug. Dat was allemaal vrij hectisch, omdat er bepaalde mensen nog Weimar wilden bezoeken, anderen waren om 9u al door, nog anderen gingen om 11u vertrekken enzoverder enzovoort. Het kwam erop neer dat we helemaal alleen achtergelaten waren in de jeugdherberg, en om vier voor tien de trein opstormden om de rest te zoeken. Daar bleken die toevallig nog twee plaatsen over te hebben... Komt da tegen... Dat was alweer een stressmoment, maar eind goed, al goed.
Vooral omdat Annika 's avonds wafels gebakken had :)
14 december 2007
Kerstmarkten
Gisteren hoorde ik West-Vlaams op de kerstmarkt. En nee, het was niet Liesbeth, noch Anneleen. Het waren Bruggelingen. Ze hadden al Keulen, Frankfurt en Dresden aangedaan. Gisteren en vandaag Leipzig, en daarna werd de weg vervolgd naar Berlijn. Precies een pelgrimtocht. Ze houden blijkbaar van de Duitse kerstmarkten. Toch iets heel anders dan de Belgische hé. Dat inderdaad ja. Maar om er zo veel aan te doen. En dan nog ieder jaar... Dan moet je toch al een klein beetje fan zijn hé.
13 december 2007
Internet
Gisteren belde er een man aan, om doodleuk te vertellen dat hij het internet afgesloten had. Omdat Frau B. hier niet meer woonde. Juist ja, 't is niet omdat ik mijn naam op de hare overplakt heb, dat zij hier geen contract meer heeft. En dat wij niet voor dat internet betalen. Rare mens... Enfin, toen ik zei dat ik Untermieterin was, en dat Frau B. hier dus wel degelijk woonde, vond hij dat toch wel een heel moeilijke situatie, maar hij zou het internet opnieuw aansluiten. Dankuwel, meneer.
11 december 2007
Aan Griet
Heute bin ich aufgewacht, habe an dich gedacht und da fiel mir ein, heute muss dein Geburtstag sein! Heppie burzzzzday!
Sommige Duitsers zingen deze 'Engelse' woorden zo, hebben we in de karaokebar in Hamburg gemerkt. Fun!
Sommige Duitsers zingen deze 'Engelse' woorden zo, hebben we in de karaokebar in Hamburg gemerkt. Fun!
Denken auf Deutsch
Gisteren heb ik voor het eerst bewust gemerkt dat ik in het Duits dacht. Twee keer dan nog wel. En toen dacht ik "nein, denke doch auf Niederländisch", maar merkwaardig genoeg ging dat niet. Het gaat de goede kant uit!
Mijn droom die ik mij kan herinneren, was wel in het Nederlands. Daaraan moet dus nog gewerkt worden.
Mijn Spaans begint trouwens een Duits accent te krijgen. Dat moet zeker weggewerkt worden, bah. Sí, señoh.
Mijn droom die ik mij kan herinneren, was wel in het Nederlands. Daaraan moet dus nog gewerkt worden.
Mijn Spaans begint trouwens een Duits accent te krijgen. Dat moet zeker weggewerkt worden, bah. Sí, señoh.
10 december 2007
Hamburg
Vrijdag tot zondag vertoefde WILMA in Hamburg. En dus ook Jozefien. Waar WILMA is, is Jozefien. Vaak dan toch.
Vrijdagochtend werd om 8u30 afgesproken op een bepaald punt om van daaruit te vertrekken. Toen om 9u10 een meisje nog altijd niet aangekomen was, besloten we om toch te vertrekken. Wachten hoort er bij Erasmustrips altijd bij, maar overdrijven hoeft nu ook weer niet hé. Tot het uitkwam dat het kot van dat meisje op de weg lag. Tien minuten daar geparkeerd, tot die eindelijk afkwam. Van luxe gesproken.
Zes uur later kwamen we in Hamburg aan. Ok, ok, geografie en zo, ik weet het wel. Hamburg is ver. Maar teleporteren, daar hebben ze nog nooit van gehoord zeker? Achtergesteld land!
Enfin, tegen 15u waren we in de hal van de jeugdherberg geraakt. Zo eentje waar ze 's nachts patrouilleren om te zien of de nachtrust gewaarborgd blijft. En eentje waar ze de alcolische dranken afnemen, om zelf uit te kunnen drinken op hun kerstfeestje. Een paar mensen dat die dat letterlijk zo meenden, maar soit. Die hele preek kwam nogal kinderachtig over, en we waren blij als we onze kamer zagen. Daar maakten we onze bedden op. In Italië zijn ze niet gewoon om dekbedden in een hoes te steken, zo ook getuigt Suzanna
Na het avondeten, wat trouwens schrikwekkend hard leek op Mensavoedsel, gingen we de stad verkennen. Hamburg is een havenstad, en dat hebben we geweten. Boten en wind, zo kun je het wel omschrijven.
Daarna een culturele uitstap: Der Dom. Nee, het was geen kerk. Maar qua woord heeft het toch drie gelijke letters. 't Was een kermis.
Het hoogtepunt van Duits plezier.
Daarna gingen we uit op de Reeperbahn. Om een beeld te scheppen: de Amsterdamse walletjes, maar dan met meer seksshops, meer neonreclame, meer sekscinema's, meer, meer, meer ... O ja, en heel veel café's en clubs. Ook clubs waar mannen buiten staan en meisjes binnen roepen om hun "Praktikum zu machen". Oh, wat zijn die Duitsers soms grappig. We zijn echter in een supercool café verzeild geraakt. Rock en karaoke. En het beste van al, al die Duitsers konden zingen. Wat een festijn.
Op weg naar het uitgaansleven op de Reeperbahn. Travestietenshow
De volgende morgen was er iets gepland! Normaalgezien is dat altijd het geval, maar dit weekend was dat een curiosum. De leiders waren niet echt fantastisch goed voorbereid te noemen. Maar soit. Die ochtend zouden kennissen van kennissen van een Wilmaboy ons de stad tonen.
De haven, met Suzanna, Elena en Nicky
De oude Elbetunnel:
Meer haven:
Uitzicht vanop een kerktoren:
Een gebombardeerde kerk
Rond één uur was de Stadtführung voorbij, en hadden we Freizeit. Je bezighouden tot aan het avondeten dus. Heel moeilijk was dat niet. We hebben het centrum wat meer verkend. Net dan was er een parade, plezier alom. Daarna hebben we een beetje naar het meer gestaard, dat eigenlijk geen meer is maar een rivier. De Innenalster.
Humberto (Chili), Elena (Macedonië), Ingrid (Frankrijk), Arnaud (Frankrijk), Suzanna - zonder laken over haar hoofd- (Italië) en Jozefien (België)
Hamburg heeft het grootste aantal millionairs van Duitsland, en in de winkelstraten is dat dan ook duidelijk zichtbaar. Veel te dure kledij, en menselijke etalagepoppen. Laat dat maar eens je job wezen...
Rond 18u avondeten, en daarna werd beslist dat we tegen 21u (of zo?) afspraken om samen uit te gaan. Meer vrije tijd, om daarna vrije tijd te hebben dus.
Dat uitgaan viel een beetje tegen. Een Wilmaboy wou ons per se een dure disco binnenloodsen, omdat hij daar blijkbaar met twee vriendinnen afgesproken had. Na heel veel miserie is onze kamer het afgetrapt.
Het eigenlijke doel van Wilma was de nacht door te trekken, en dan meteen naar de Fischmarkt te gaan. Wij hebben tussendoor geslapen (gelukkig). Die markt is een typische attractie voor toeristen in Hamburg, blijkbaar. Mij leek het nogal gewoon, zoals alle marken, maar dan de merkwaardige uitzondering dat de marktkramers hun klanten uitscheldden en met bananen bekogelden. Waarom niet.
Daarna een stevig ontbijt, en dan richting haven. Een rondvaart van twee uur. De kapitein mompelde en sprak snel, maar wat ik ervan hoorde was soms wel interessant. Voor de rest werd veel uitleg gegeven containers en zo... Voor even was dat fijn, maar dat hoefde niet de hele tijd eigenlijk. Nu ja, waarom ook niet.
Daarna eten zoeken, en dan alweer de bus op. Naar het scheen werd er sneeuwstorm uitgegeven voor Leipzig, maar daar hebben we toch niet veel van gemerkt. Droog en wel thuis aangekomen. Als dat geen leuke afsluiter is.
Vrijdagochtend werd om 8u30 afgesproken op een bepaald punt om van daaruit te vertrekken. Toen om 9u10 een meisje nog altijd niet aangekomen was, besloten we om toch te vertrekken. Wachten hoort er bij Erasmustrips altijd bij, maar overdrijven hoeft nu ook weer niet hé. Tot het uitkwam dat het kot van dat meisje op de weg lag. Tien minuten daar geparkeerd, tot die eindelijk afkwam. Van luxe gesproken.
Zes uur later kwamen we in Hamburg aan. Ok, ok, geografie en zo, ik weet het wel. Hamburg is ver. Maar teleporteren, daar hebben ze nog nooit van gehoord zeker? Achtergesteld land!
Enfin, tegen 15u waren we in de hal van de jeugdherberg geraakt. Zo eentje waar ze 's nachts patrouilleren om te zien of de nachtrust gewaarborgd blijft. En eentje waar ze de alcolische dranken afnemen, om zelf uit te kunnen drinken op hun kerstfeestje. Een paar mensen dat die dat letterlijk zo meenden, maar soit. Die hele preek kwam nogal kinderachtig over, en we waren blij als we onze kamer zagen. Daar maakten we onze bedden op. In Italië zijn ze niet gewoon om dekbedden in een hoes te steken, zo ook getuigt Suzanna
Na het avondeten, wat trouwens schrikwekkend hard leek op Mensavoedsel, gingen we de stad verkennen. Hamburg is een havenstad, en dat hebben we geweten. Boten en wind, zo kun je het wel omschrijven.
Daarna een culturele uitstap: Der Dom. Nee, het was geen kerk. Maar qua woord heeft het toch drie gelijke letters. 't Was een kermis.
Het hoogtepunt van Duits plezier.
Daarna gingen we uit op de Reeperbahn. Om een beeld te scheppen: de Amsterdamse walletjes, maar dan met meer seksshops, meer neonreclame, meer sekscinema's, meer, meer, meer ... O ja, en heel veel café's en clubs. Ook clubs waar mannen buiten staan en meisjes binnen roepen om hun "Praktikum zu machen". Oh, wat zijn die Duitsers soms grappig. We zijn echter in een supercool café verzeild geraakt. Rock en karaoke. En het beste van al, al die Duitsers konden zingen. Wat een festijn.
Op weg naar het uitgaansleven op de Reeperbahn. Travestietenshow
De volgende morgen was er iets gepland! Normaalgezien is dat altijd het geval, maar dit weekend was dat een curiosum. De leiders waren niet echt fantastisch goed voorbereid te noemen. Maar soit. Die ochtend zouden kennissen van kennissen van een Wilmaboy ons de stad tonen.
De haven, met Suzanna, Elena en Nicky
De oude Elbetunnel:
Meer haven:
Uitzicht vanop een kerktoren:
Een gebombardeerde kerk
Rond één uur was de Stadtführung voorbij, en hadden we Freizeit. Je bezighouden tot aan het avondeten dus. Heel moeilijk was dat niet. We hebben het centrum wat meer verkend. Net dan was er een parade, plezier alom. Daarna hebben we een beetje naar het meer gestaard, dat eigenlijk geen meer is maar een rivier. De Innenalster.
Humberto (Chili), Elena (Macedonië), Ingrid (Frankrijk), Arnaud (Frankrijk), Suzanna - zonder laken over haar hoofd- (Italië) en Jozefien (België)
Hamburg heeft het grootste aantal millionairs van Duitsland, en in de winkelstraten is dat dan ook duidelijk zichtbaar. Veel te dure kledij, en menselijke etalagepoppen. Laat dat maar eens je job wezen...
Rond 18u avondeten, en daarna werd beslist dat we tegen 21u (of zo?) afspraken om samen uit te gaan. Meer vrije tijd, om daarna vrije tijd te hebben dus.
Dat uitgaan viel een beetje tegen. Een Wilmaboy wou ons per se een dure disco binnenloodsen, omdat hij daar blijkbaar met twee vriendinnen afgesproken had. Na heel veel miserie is onze kamer het afgetrapt.
Het eigenlijke doel van Wilma was de nacht door te trekken, en dan meteen naar de Fischmarkt te gaan. Wij hebben tussendoor geslapen (gelukkig). Die markt is een typische attractie voor toeristen in Hamburg, blijkbaar. Mij leek het nogal gewoon, zoals alle marken, maar dan de merkwaardige uitzondering dat de marktkramers hun klanten uitscheldden en met bananen bekogelden. Waarom niet.
Daarna een stevig ontbijt, en dan richting haven. Een rondvaart van twee uur. De kapitein mompelde en sprak snel, maar wat ik ervan hoorde was soms wel interessant. Voor de rest werd veel uitleg gegeven containers en zo... Voor even was dat fijn, maar dat hoefde niet de hele tijd eigenlijk. Nu ja, waarom ook niet.
Daarna eten zoeken, en dan alweer de bus op. Naar het scheen werd er sneeuwstorm uitgegeven voor Leipzig, maar daar hebben we toch niet veel van gemerkt. Droog en wel thuis aangekomen. Als dat geen leuke afsluiter is.
06 december 2007
Les
Deze morgen ben ik voor de eerste keer Nederlands gaan geven. Om negen uur de tram in, tegen tien uur de bus uit. Makkelijk gevonden, dat wel, maar het leek al het andere eind van de wereld. Bijna België of zo. Een vrouw van ongeveer dertig opent de deur, een kindje van ongeveer drie loopt mij bijna omver. Heel lief dat kind, en het doet alles wat het niet moet. Oooh, wat hou ik van kindjes :)
Dan hebben we ontdekt hoe hard 'nociones' 'nociones' zijn. Heel hard dus. Af en toe kon ze haar kindje berispen in het Nederlands ("Nie goed!" "Nee!") En "alstublieft" en "dankjewel" was ook al algemeen bekend. Na dit aftastend werk begonnen we vol goede moed aan de les Nederlands. In het Spaans dus. Aan een Braziliaanse die bijgevolg Portugees spreekt. Ik verwar haar als ik Duits spreek, maar als beide talen overlappen, komt dat ook wel goed uit... Dit is lastiger dan ik gedacht had, maar een echte uitdaging. Het is wel fijn.
Dan hebben we ontdekt hoe hard 'nociones' 'nociones' zijn. Heel hard dus. Af en toe kon ze haar kindje berispen in het Nederlands ("Nie goed!" "Nee!") En "alstublieft" en "dankjewel" was ook al algemeen bekend. Na dit aftastend werk begonnen we vol goede moed aan de les Nederlands. In het Spaans dus. Aan een Braziliaanse die bijgevolg Portugees spreekt. Ik verwar haar als ik Duits spreek, maar als beide talen overlappen, komt dat ook wel goed uit... Dit is lastiger dan ik gedacht had, maar een echte uitdaging. Het is wel fijn.
05 december 2007
Grr...
Tina's spiegel is gevallen. Zomaar. Dat ding hing aan de muur, en nu niet meer. De haak is er precies uitgesleurd door de zwaartekracht van de spiegel. Dat moest er nog bijkomen, met al da lomp gedoe.
Alles komt goed
Gisteren hebben Liesbeth en ik ons referaat beëindigd. Vorige week waren we maar tot in de helft geraakt. Net voor we gisteren de draad opnieuw wilden opnemen, kwam er een meisje vragen of ze ons mocht filmen. Doel: materiaal verzamelen voor haar referaat, interlinguale en interculturele verschillen in voordrachten. Allez, nu zullen die Duitsers denken dat Belgen altíjd zulke coole voordrachten doen. :) Tijdens de voordracht zelf hebben we een paar keer een lach opgevangen. Heel fijn, zo wisten we dat iedereen luisterde, en het was niet zo ver-schrik-ke-lijk saai, zoals de meeste referaten hier. Velen vonden het blijkbaar echt tof wat we deden, want na de les kwam er ons zelfs nog een meisje feliciteren, en zeggen dat ze onze stijl super vond. Dat was fijn.
Het tweede gelukje was de vertalingsles. Die docent is echt niet plezant. Hij doet zijn best wel, maar hij heeft zo iets over zich dat ik niet fijn vind. De meesten eigenlijk. Iedereen kruipt zo hard mogelijk vanachter in het lokaal, hopend dat hij niet moet antwoorden het komende anderhalf uur. Nu, vorige week zondag had die mens mij gemaild dat ik tegen maandag 20u mijn vertaling moest doorsturen. Dat was niet tof. Ik moest mijn referat en een groepswerk maken tegen respectievelijk dinsdag en woensdag, dus had ik eigenlijk gepland om die vertaling te laten vallen. Enfin, dan heb ik die braafjes toch gemaakt, en gisteren gaf hij mij de verbeterde versie af. Heel veel fluoroze naar mijn gedacht, maar het meisje naast mij zei dat het er echt supergoed uitzag. Toen de docent met mij de fouten overloop, en als conclusie had dat het een goeie vertaling was, er alleen maar kleine fouten inzaten, wel ja, toen was ik weer blij.
Meer blijdschap gisteravond. We zijn met een groepje naar de Unikino geweest. Een film uit de jaren 30 speelde. Blijkbaar een hit bij de Duitsers. "Feuerzangenbowle" heette hij. Net zoals een glühweinachtig drankje, dat ze natuurlijk ook verkochten. Voor de film 1,50 euro, na de film 1euro. En daarna gaven ze de rest weg. En dan nog zeggen dat blijven plakken niet goed is. :)
Deze ochtend in de vroegte - in een klein stationnetje, 's morgens ... nee, 't was in mijn mailbox. Een bericht. 't Maakte mij ook wel blij.
Als straks ons Valenzvak nog goed gaat (daarover ging dat groepswerk)... euh, dan geef ik een vat. Misschien. Heel misschien. Nee, waarschijnlijk niet. Dan ben ik gewoon vrolijk. Ja, dat is het.
Het tweede gelukje was de vertalingsles. Die docent is echt niet plezant. Hij doet zijn best wel, maar hij heeft zo iets over zich dat ik niet fijn vind. De meesten eigenlijk. Iedereen kruipt zo hard mogelijk vanachter in het lokaal, hopend dat hij niet moet antwoorden het komende anderhalf uur. Nu, vorige week zondag had die mens mij gemaild dat ik tegen maandag 20u mijn vertaling moest doorsturen. Dat was niet tof. Ik moest mijn referat en een groepswerk maken tegen respectievelijk dinsdag en woensdag, dus had ik eigenlijk gepland om die vertaling te laten vallen. Enfin, dan heb ik die braafjes toch gemaakt, en gisteren gaf hij mij de verbeterde versie af. Heel veel fluoroze naar mijn gedacht, maar het meisje naast mij zei dat het er echt supergoed uitzag. Toen de docent met mij de fouten overloop, en als conclusie had dat het een goeie vertaling was, er alleen maar kleine fouten inzaten, wel ja, toen was ik weer blij.
Meer blijdschap gisteravond. We zijn met een groepje naar de Unikino geweest. Een film uit de jaren 30 speelde. Blijkbaar een hit bij de Duitsers. "Feuerzangenbowle" heette hij. Net zoals een glühweinachtig drankje, dat ze natuurlijk ook verkochten. Voor de film 1,50 euro, na de film 1euro. En daarna gaven ze de rest weg. En dan nog zeggen dat blijven plakken niet goed is. :)
Deze ochtend in de vroegte - in een klein stationnetje, 's morgens ... nee, 't was in mijn mailbox. Een bericht. 't Maakte mij ook wel blij.
Als straks ons Valenzvak nog goed gaat (daarover ging dat groepswerk)... euh, dan geef ik een vat. Misschien. Heel misschien. Nee, waarschijnlijk niet. Dan ben ik gewoon vrolijk. Ja, dat is het.
02 december 2007
^^
De Vlaamse injectie is terug gegeven, en we kunnen er weer voor even tegen. De Weihnachstmarkt vind ik uiteindelijk dan toch gezellig, en niet alleen ambetant druk. Evelyne is vandaag jarig, hip hip hooray for you! De Valenzopdracht is doorgestuurd. Hip hip hooray for me! Maandag hebben we blijkbaar weer vrijaf, het is nl Dies Academicus. Hip hip hooray for me again :) Dan hoef ik niet van Pieters zijde te wijken tot hij weer naar la Belgique gaat. Hip hip hooray for us!
Abonneren op:
Posts (Atom)