Bibliotheekhorror

Dag iedereeeeeeeen!


Ik wou al een paar keer iets neerpoten hier, maar het welgekende fenomeen 'examens' gooide steeds roet in het eten.

Wat ik wou vertellen:
invasie van Duitsers in de bibliotheek! Nu kun je wel denken "ha, die Jozefien toch, wat is ze dom. Natuurlijk zie je veel Duitsers als je in *kuch* Duitsland (merk op: door het kuchje werd dit woord extra benadrukt) verblijft". Wel ja... Ik weet het. Ik ben minder dom dan jullie allen vermoeden. Hoera voor mezelf! Maar gisteren wou ik dus studeren in de bibliotheek. Ik ging er vol goede moed heen, en ik vond nog een kastje. Waarschijnlijk van de drie resterenden of zo, maar ja, ik prijsde me gelukkig. Hup hup, trap naar boven, naar de gebruikelijke zaal. In die zaal is er nog een Art zaal (tjah, hoe moet je het anders verwoorden) waar een hele meute studenten hun gading vinden. 10 studenten per tafel, toch wel een vijftiental tafels gok ik. Maar geen plaats. Goed, ik zoek verder. Tussen alle mogelijke boekenrekken zitten nog meer tafels verstopt, waardoor opnieuw een 100-tal mensen kunnen plaatsnemen. Maar Jozefien niet. De moed niet opgevend, de trap omhoog! Tweehonderd plaatsen? Misschien. Trap omlaag, volgende zaal binnen. Een vrije plaats! Maar niet voor mij. Voorbehouden voor mensen met een speciaal soort boeken. En hoewel ik heel speciaal ben, waren mijn boeken dat niet. Zaal doorwandelen, trap omhoog, trap omlaag. Zaal doorkruisen, in de volgende zaal naar links, en je komt op een trappenhal uit. Ik verken onbekend terrein! Trap naar beneden, rechtse zaal, die doorlopen, naar rechts, links, links. Ik vind mijn boek, waar ik trouwens ook naar op zoek was. Fijn. Maar dus geen plaats. Hou er goed de pas in en ga verder. Meer onbekend terrein, nog steeds geen plaats. Zelfs alle vensterbanken waren bezet. Enkele moedeloze Duitsers zaten gewoon midden in de gang, op de grond, moedeloos te wezen. Of misschien ook moedig. Maar ik droop af. Naar huis.


Ik wou nog veel meer vertellen, maar nu is het slaapjestijd! (en kooktijd voor mij)
Tot morgen lieve kindertjes
*kruisje op het voorhoofdje*