09 juli 2007

Traditie

Om maar meteen met de deur in huis te vallen: Leipzig was in één woord fan-tas-tisch!

Het is een soort stad die met geen ander te vergelijken valt. Het centrum is klein en gezellig, een beetje het Leuvengevoel, alleen andere gebouwen. Minder gotisch, meer barok. Het Bach-tintje kun je zeker opmerken. De gebouwen zijn over het algemeen heel groot, goed onderhouden, functioneel gebruikt en er is heel weinig verkrotting. Een verademing. De stad zelf is heel net. Net zoals de parken, die heel mooi onderhouden zijn. Het groen is daar werkelijk fantastisch. Pieter en ik liepen verloren in één park. Niet voor te stellen eigenlijk. Meer dan drie uur hebben we daar gewandeld, en steeds waren er nieuwe en leuke dingen te zien (dit om te vermijden dat mensen denken dat we rondjes lopen. Ik doe dat vaak, ik train daar zelfs op, maar in dat park dus niet). Toen we de kaart bekeken, zagen we dat we toch wel een derde van het park gezien hadden. Schön... Nog heel veel te ontdekken dus.

's Zaterdags belden we aan bij Tina en Annika. Een echte meevaller. De kamer is gewoon wooooooooow big, echt nog veel groter dan ik mij voorstelde. En het geheel... tjah, pure luxe. De keuken is groter dan die bij ons in Brussel. En in m'n Belgenlandje is die voor 10 man bedoeld. Ergens loopt er precies iets scheef :) Ik ben er alleszins niet kwaad om. De meisjes zelf zijn ook heel plezant. Lief, vrolijk, open... ik zal me wel amuseren daar. Want ja, ik heb het contract getekend! *vreugdedansje van kakkerlakken die met Egyptische moves op het ritme van een volksdans van Zimbabwaanse inboorlingen hun ding doen[humpa humpa humpa]*

Oh, en Liesbeth, hier ga jij blij mee zijn (ik overigens ook!): Er is daar zoooooooo'n lekker Eiscafé! Ik had een megagrote coupe (dat is geen verrassing, al die coupes waren daar megagroot) met aardbeienijs, citroensorbet, verse vruchten (meloen, perziken, aardbeien en een niet te onderschatten hoeveelheid frambozen) overgoten met Sekt. Een echte aanrader! Champagne en ijs gaan wel degelijk goed samen.

Wel ja, wat zou er kunnen tegenvallen aan Leipzig? De afstand misschien. Je rijdt er vanuit Limburg gemiddeld 8 uur over. We hadden wel af en toe file, en er zijn veel Baustellen (80 km/u dus) Nu, dit kun je vaak wel goedmaken op de plaatsen waar geen snelheidsbeperking is. Maar zeg dit niet tegen m'n mammie of pappie!

In het terugkeren beviel de auto mij ook niet meer zo hard. Eerst dacht ik dat het lag aan de MacDonalds. Dat zal er wel mee te maken hebben. Voor het eerst in mijn leven heb ik een Cheeseburger (eigenlijk eender welke burger) gegeten, en het was NIET lekker! Zelfs de frietjes vielen tegen. Je zou zo denken dat frietjes daar wel lekker kunnen zijn, aangezien dat ze niets anders doen dan deze te bakken. Fout. Ze smaakten Degoutant (dit woord is een hoofdletter waard, bij deze schrijf ik er een. Dit is geen Duitse invloed, want in het Duits hoort hier helemaal geen hoofdletter). Toen ook de Tönissteiner mijn maag niet meer kon behagen, vond ik dat er al wat meer fout zat. Waarschijnlijk gewoon wagenziek. Tot ik uit de wagen was. Want tot heden (ik ben als sinds gisterenavond 16u45 uit de wagen) voel ik mij nog steeds rotslecht. En het heeft even geduurd voor het begon te dagen. Het is ook al zo lang geleden. Maar toch kom ik er niet onderuit. Na de examens hoor ik ziek te zijn. Dat is nu eenmaal traditie.

Geen opmerkingen: