Lomp

Gisteren ben ik het marginaal kermiswijf gaan uithangen op de botsautootjes, en het was leuk! Ieper werd andermaal belegerd, ditmaal niet meer door de Duitsers -sinds ze weten, dat ik naar hun land ga, houden ze zich opvallend gedeisd!- maar door vuurwerkmakers. Het was mooi.

Dit gezegd zijnde, kan ik beginnen over hetgeen ik wou spreken. Opbiechten eerder. Want ik ben lomp geweest. Echt wel. 'k Ben mijn huurcontract kwijtgeraakt. Oeps :)
Enfin, 'k heb mij een uur lang beziggehouden met een mail te schrijven naar Tina, en onderhand ook nog wat in het Duits te chatten (o ja, dit moest zeker vermeld. Zo kunnen jullie hoogte krijgen van mijn Duitslandsgekte). 'k Heb haar over het Nickyvoorval ingelicht, gezegd wanneer we Leipzig komen belegeren (een gewaarschuwd man is er twee waard!), verteld over mijn fenomenale boeking voor Spanje, vragen gesteld over het Duitse schoolsysteem (die vakken kiezen, ik geraak er niet aan uit...), en tussendoor snel gevraagd of ze me nog een contractje kan mailen. Toemtiedoem...

Voor de rest van de dag kan ik me bezighouden met m'n kamer op te ruimen. 'k Heb twee dagen lang niets anders gedaan dan alles uit m'n kasten te halen, om dat Vertrag terug te vinden natuurlijk. Et voilà, mijn leven raakt ook gevuld.

Moraal van het verhaal: zelfs als je geen vakantiejob vindt, hoef je je niet te vervelen, je moet gewoon lomp genoeg zijn om iets kwijt te raken en niet terug te vinden.


Met deze wijsheid verlaat ik jullie weder
tot ziens
*handgebaar die een afscheidsgroet moet voorstellen*
jullie aller Jozefien