O nee, pas drie dagen na mijn vorig bericht dat ik nog iets laat horen. Ik kreeg al klachten. Maar het is ook zo druk momenteel. Zondagavond kwam m'n ventje, vergezeld door Simon, aan in Leipzig. Ik was nog maar net klaar met m'n boodschappen, en schoonmaken, wassen en strijken hadden de rest van mijn dag verorberd. Gevolg: ik moest nog schoolwerk doen toen beide heren hier aankwamen. Gelukkig was Simons bioritme zo in de war dat hij meteen in slaap viel, dan kon ik rustig mijn werk doen. Pieter sliep niet, maar ik veronderstel dat hij dat niet zo onbeleefd vindt. Ze hadden trouwens heel veel gerief bij. Een valies voor Liesbeth, een beertje voor mij, heel veel chocolade (Sint-Maarten is bijna in het land!) en nog veel meer bier. Om uit te delen natuurlijk. Die arme Duitsers kennen alleen maar pils. En Hefe. Maar niet veel meer.

Een paar uur later zijn we richting station vertrokken. Daar zagen we Robert -die had z'n papa's verjaardag in Prag gevierd- en Filip. Daarna hebben we op mijn kot nog een fles Sekt gekraakt (dat hebben die Duitsers wel!) en Pieter bracht Simon en Robert naar hen thuis, en kon daar ondertussen zijn auto gratis parkeren. Want een gratis parkeerplaats in centrum Leipzig... Not...
Enfin, dan hebben we Filip gedropt in zijn hotel, en zijn wij ook huiswaarts gekeerd.

Gisteren hebben Pieter en Filip de stad verkend terwijl ik heel voorbeeldig naar de les ging. 's Avonds gekoehandeld met Liesbeth, Filip, Robert, Simon, Pieter et moi-même. Het was wel fijn.

Vandaag veel te veel les gehad. Ik wacht op Pieter en Filips "thuiskomst", want zij hebben Berlijn verkend. Wat is het leven toch spannend... Ik zou jullie nog graag verblijden met enkele fotootjes, maar ik geloof dat Pieter m'n digicam meeheeft op zijn dagtrip. Of ik heb het ergens verkeerd gelegd.

Liefs,
Jozefien