Film & Päckchen

Maandagen zijn niet zo tof. Het weekend is dan voorbij. En je beseft dat dinsdag een te zware dag is. Je moet te veel voorbereiden. En film kijken bij Anneleen. O ja, dat ook. Opeens wordt de maandag een stukje toffer.


En dan komt dus dinsdag. Volledig voorbereid -hoe kan het ook anders- ga je naar de les. Je hebt er heel wat slaap voor gelaten, but hey, een film kun je toch niet missen! En dan merk je de pünktlichkeit van de Duitsers. Niemand had iets voor dat vak gedaan, een vak waar je begot moet debatteren! Achja. Zo is het leven nu af en toe.

Deze avond was cooler. Annika was al heel lang aan het wachten op een pakje van haar oma. 't Was ondertussen al gearriveerd in het gebouw -het huisnummer is dus wel degelijk vermeld geweest- maar in het gebouw leven nog veel mensen. Op het blaadje stond dat een Aziatische vrouw het aangenomen had, maar die vrouw kan blijkbaar niet zo goed Duits -Annika zei dat op zo'n manier dat ik dacht "oooooh, en ik wel? Hé? Hé? Hé? Maar ik heb deze gedachtengang toch maar niet geuit- en het zou blijkbaar bij iemand anders terechtgekomen zijn. Enfin, deze avond gaat de bel. [historische Präsenz] Ik herken meteen het geluid en doe onze deur open in plaats van de parlofoon op te nemen -van de eerste keer juist *trots*- en daar staat blijkbaar Herr Meyer die toch wel al heel lang een Paket heeft... Geef maar op :) Aangezien Annika zondag al zo aufgeregt was: Mein Päckchen, mein Päckchen, mein Päckchen, mein Päckchen... 'heb ik het ondertussen helemaal verstopt op haar kamer (op haar laptop), maar gelukkig zijn er nog de gele Notizzettel
Weliswaar via een omweg van de badkamer (en dat ze maar ziet dat ze de juiste weg volgt :p) komt ze dan toch bij de 'schat' uit